เนื้อเรื่อง
เมื่อสามีเธอต้องทำงานยุ่งไปทริปธุรกิจที่ต่างจังหวัดบ่อย ๆ เธอจึงมาเที่ยวหาบ้านพ่อสามีที่ต่างจังหวัดดีกว่าต้องอยู่เฝ้าบ้านในเมืองคนเดียว แต่ด้วยความเหงาและความอยากที่สะสม เนื่องจากไม่ได้มีอะไรกับสามีนาน เธอจึงอ้อนเอาสิ่งนั้นกับพ่อสามี แม้จะรู้ว่ามันเป็นสิ่งที่ผิดและไม่ควรกระทำ สุดท้ายแล้วคุณพ่อคนดีก็ไม่อาจต้านทานแรงยั่วจากเธอได้
คำทับศัพท์ที่ใช้
おとうさん โอโต้ซัง = พ่อ
いただきます อิตะดะคิมัส = จะรับประทานอาหารแล้วนะคะ
ただいま ทะไดมะ = กลับมาแล้วครับ(พูดตอนกลับเข้าบ้าน)แล้วคนที่อยู่บ้านก็จะตอบรับด้วยคำว่า お帰り, หรือ おかえりなさい (โอคาเอริ, โอไคริ, หรือ โอไครินาไซ) = ขอตอนรับกลับบ้าน
やめて ยาเมะเตะ = หยุดนะ
やめてお ยาเมะเตะโย = หยุดมันนะ
だめ ดาเมะ = เป็นได้ทั้งประโยคคำสั่ง คือ อย่านะ ไม่นะ ไม่ได้นะ หรือประโยคบอกเล่าว่า ไม่ดีนะ ไม่ไหวแล้วนะ ขึ้นกับบริบทตอนนั้น
だめだテ ดาเมะดาเตะ, だめだよ, ดาเมะดาโย = เป็นสร้อยที่มาเสริมเน้น ดาเมะ ทำนองว่า จริง ๆ นะ, จะบอกให้
好き สุกิ = รัก, ชอบ
好きだよ สุกิดาโย = ฉันรักคุณ
好きなんだ, 好きなんだです สุกินันดะ, สุกินันดะเดสสึ = ฉันรักคุณ, ฉันรักชอบคุณ
大好き ไดสุกิ = ชอบมาก, รักมาก
おとうさん大好きです โอโต้ซังไดสุกิเดสสึ = ฉันรักพ่อมากพ่อ
Download from rapidgator
JUQ-637-TH.mp4
